Pomyłki zdarzają się wszędzie. Także podczas wystawiania dokumentów sprzedaży. Czasem skutkują one zawyżeniem, bądź zaniżeniem podstawy opodatkowania. Nie jest to jednak coś, czego nie da się naprawić.

Do poprawek błędnie wystawionych faktury służą faktury korygujące oraz noty korygujące. Te pierwsze wystawia sprzedawca. Zmiany, jakie mogą tutaj zostać wprowadzone dotyczyć mogą danych dokonanej transakcji, ale też danych związanych z kupującym lub wystawcą FV (pomyłka w adresie, numerze NIP, itd.). Nota korygująca wystawiana jest przez nabywcę. Na niej umieszcza się zazwyczaj informacje o poprawce danych związanych z kupującym.

Droga powstawania dokumentu korygującego zależna jest od tego, czy w oryginale doszło do zaniżenia, czy zawyżenia zobowiązania podatkowego. Istotne stają się także terminy złożenia deklaracji podatkowej. W przypadku, gdy należy dokonać zmiany polegającej na podwyższeniu podstawy opodatkowania, prawodawca nie określa dokładnie zasad postępowania. Należy to zatem rozumieć, jako konieczność jak najszybszego skorygowania podatku, niezależnie od tego, czy sprzedawca otrzymał potwierdzenie otrzymania pierwotnej faktury przez nabywcę, czy nie. Natomiast w sytuacji, kiedy na fakturze doszło do zawyżenia zobowiązania podatkowego, wymaga się, aby odbiór faktury został potwierdzony (obojętnie w jaki  sposób – odręcznym podpisem na fakturze, albo np. pisemne, osobne potwierdzenie). Wyjątkiem są transakcje dotyczące towarów, które ulegają opodatkowaniu za granicą oraz z udziałem nabywców gazu przewodowego, energii cieplnej i elektrycznej, usług radio- i telekomunikacyjnych oraz usług związanych z rozprowadzaniem wody, odbiorem nieczystości oraz usług sanitarnych i im podobnych (art. 29 ust.4b Ustawy o VAT).

Po uzyskaniu potwierdzenia otrzymania faktury, podatnik dokonuje korekty podstawy opodatkowania. Zostaje ona uwzględniona za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie zostało otrzymane.