Osoba posiadająca orzeczenie o niepełnosprawności przyjmująca w ciągu roku na stałe lub czasowo leki związane ze zdiagnozowaną u niej chorobą, może odliczyć w zeznaniu podatkowym wydatki poniesione w związku z ich zakupem. Nie wszystkie jednak leki mogą być tu brane pod uwagę, kwota odliczenia też jest ograniczona.

W sytuacji, kiedy podatnik posiada orzeczoną niepełnosprawność, może przy zeznaniu rocznym odliczyć od dochodu wydatki, jakie poniósł w celach rehabilitacyjnych oraz mających związek z potrzebą ułatwienia sobie czynności życiowych.

Do kosztów rehabilitacyjnych zalicza się między innymi te związane z nabyciem leków zaleconych przez lekarza specjalistę przyjmowanych czasowo, bądź na stałe (zgodnie z ustawą o pdof, art.26, ust.7a, pkt 12).

Nie całą sumę wydaną na leki można jednak odliczyć, ale tylko kwotę będącą różnicą między wydatkiem poniesionym faktycznie w danym miesiącu, a kwotą 100 złotych.

Aby dany lek mógł zostać wzięty pod uwagę przy dokonywaniu odliczeń muszą być spełnione 2 warunki:

-podatnik ma orzeczoną niepełnosprawność

-lekarz specjalista stwierdził konieczność przyjmowania przez niego określonych leków (potwierdzone receptą) – czasowo, albo na stałe.

Wyklucza się tu zatem możliwość odliczania kosztów poniesionych na zakup leków zażywanych przy sezonowych infekcjach.

Podstawa prawna:

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych {Dz. U. 1991, Nr 80, poz. 350 ze zmianami]

Źródło: Gazeta Podatkowa Nr 11 (1365) / 2017