Ze względu na zdolność do czynności prawnych obywateli można podzielić na trzy grupy: tych, którzy posiadają pełną zdolność, ograniczoną oraz takich, którzy nie posiadają zdolności do czynności prawnych.

Brak zdolności do czynności prawnych charakteryzuje małoletnich, którzy nie ukończyli 13 roku życia. Bez zgody przedstawiciela ustawowego mogą oni zawierać wyłącznie umowy, które należą do umów zawieranych  powszechnie w drobnych sprawach bieżącego życia codziennego, jak wskazuje Kodeks cywilny w art. 20. Dotyczy to takich sytuacji, jak kupno chleba w sklepie, czy biletu na autobus. Umowy takie są ważne, chyba, że druga strona dopuściła się działania rażąco krzywdzącego w stosunku do osoby nieposiadającej zdolności do czynności prawnych.

Małoletni między 13, a 18 rokiem życia posiadają ograniczoną zdolność do czynności prawnych. Również mogą zawierać umowy wymieniane przez art. 20 Kodeksu cywilnego. Ponadto mogą rozporządzać swoim zarobkiem (o ile nie ograniczy tego sąd opiekuńczy) oraz przedmiotami, które otrzymały do użytkowania. Nie powinny jednak raczej pozbywać się ich bez zgody przedstawiciela ustawowego. Oznacza to, że na przykład otrzymany na gwiazdkę przez dziecko telefon powinien być przez nie wykorzystywany zgodnie z przeznaczeniem, a jego zbycie powinno być możliwe wyłącznie za wiedzą i zgodą przedstawiciela ustawowego.

Zresztą wszelkie umowy zawierane przez osobę posiadającą ograniczoną zdolność do czynności prawnych  powinny być zawierane za zgodą przedstawiciela, a po osiągnięciu 18 roku życia (lub po zawarciu związku małżeńskiego – Kodeks cywilny, art. 10) może ona potwierdzić umowę zawartą wcześniej.

Pełna zdolność do czynności prawnych osiągana jest właśnie w wieku 18 lat. Wówczas można już samodzielnie stać się stroną umowy.

Źródło: mojafirma.infor.pl