Nie o wszystkich przychodach musimy informować fiskusa na formularzu PIT.

Podatnicy mają czas na złożenie zeznania podatkowego za rok 2013 do końca kwietnia. Osoby, które otrzymały od pracodawców druki PIT-11 mogą już myśleć o wypełnianiu zeznań.

Druk PIT-11 to dokument, na którym pracodawca umieszcza informacje odnośnie przychodów pracownika, ponoszonych przez niego kosztów oraz pobranych zaliczek. Znajdują się tam także dane na temat wysokości składek odprowadzanych na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne, które podczas wypełniania deklaracji należy odpisać stosownie od dochodu i podatku. Przy zatrudnieniu w jednym miejscu pracy – sprawa jest prosta, trzeba tylko przepisać odpowiednie kwoty do rubryk w formularzu. Sytuacja się komplikuje, jeśli podatnik uzyskuje przychody z różnych źródeł, albo rozlicza się z małżonkiem. Wówczas należy sumować odpowiednie pozycje i wpisywać obliczone wyniki.

W odróżnieniu do osób pracujących renciści i emeryci informacje o swoich przychodach otrzymują z ZUSu na drukach PIT-40A. Ich kopie Zakład Ubezpieczeń Społecznych przesyła do urzędu skarbowego stosownego dla miejsca zamieszkania danego podatnika, toteż emeryt, czy rencista zeznaniem podatkowym w ogóle nie musi się przejmować, chyba, że… chce rozliczyć się wspólnie z małżonkiem, odpisać ulgi, albo miał jakieś dodatkowe dochody, lub zamierza przekazać 1 % podatku na wybraną Organizację Pożytku Publicznego. Wówczas jest zobligowany do wypełnienia deklaracji zeznania z uwzględnieniem powyższych okoliczności.

Nie każdy przychód podatnika wzbudza zainteresowanie organów podatkowych podczas wypełniania zeznania rocznego. Nie musimy przykładowo zamieszczać danych na temat:

• Odszkodowań wypłacanych za uszkodzony samochód
• Odszkodowań za wypadek w pracy
• Odsetek z obligacji skarbu państwa
• Odsetek od oszczędności gromadzonych w banku
• Odpraw pośmiertnych i zasiłków pogrzebowych
• Zasiłków rodzinnych, pielęgnacyjnych, wychowawczych i porodowych, a także „becikowego”
• Diet i dodatków za tak zwaną rozłąkę
• Wygranych w grach, konkursach i zakładach wzajemnych.

Obowiązkowo podaje się natomiast informacje odnośnie przychodów należących do następujących kategorii:

• Wynagrodzenia uzyskane za pracę, zarówno w oparciu o umowę o pracę, jak i umowę-zlecenie, czy o dzieło
• Emerytury i renty (zarówno krajowe, jak i zagraniczne)
• Przychody z prowadzonej działalności gospodarczej
• Prawa autorskie
• Przychody z wynajmowania lokali mieszkalnych
• Zasiłki, np.: dla bezrobotnych

Koszty uzyskania przychodów zmniejszają podstawę opodatkowania, w naszym interesie jest więc pamiętanie o tym, by je uwzględnić. Przysługują one m.in. etatowym pracownikom. Są zryczałtowane. W zależności od ilości etatów i miejsc pracy wynosiły one w 2013 roku (rocznie) odpowiednio:

• 1335 zł dla osób zatrudnionych na 1 etacie
• 1668,72 zł dla osób dojeżdżających do pracy w innej miejscowości
• 2002,05 zł, jeśli podatnik pracował na więcej niż 1 etacie
• 2502,56 zł dla osób pracujących na wielu etatach i dodatkowo zmuszonych do dojazdu do pracy w innej miejscowości niż miejsce zamieszkania.

Jeśli pracownik w rzeczywistości poniósł wyższe koszty niż wspomniane limity, może wpisać je w PIT faktyczne koszty, jednak musi je udokumentować – np.: przedstawiając bilety miesięczne.

Poza kosztami kwotowymi należy uwzględnić w niektórych przypadkach także kwoty wyrażone procentowo (koszty dla przychodów z praw autorskich – 50 %, koszty z umów – zleceń i umów o dzieło – 20 %).

W PIT trzeba także umieścić dane na temat zaliczek na podatek zapłaconych w trakcie roku.

Odejmując koszty uzyskania przychodu od wykazanego przychodu otrzymujemy dochód, który podlega opodatkowaniu. Najpierw należy od niego odliczyć składkę na ubezpieczenie społeczne, potem sumę przysługujących ulg i wówczas uzyskujemy już na czysto dochód do opodatkowania. Trzeba go podstawić do skali podatkowej i obliczyć podatek.

W 2013 roku obowiązywała skala podatkowa z dwiema tylko stawkami: 18 i 32 %. Wyższa stawka dotyczy podatników uzyskujących dochody przewyższające 85 528 zł.

Kwota wolna od opodatkowania w ubiegłym roku to 3091 zł. Jeśli ktoś zarobił mniej, nie musi odprowadzać podatku. PIT warto jednak złożyć w sytuacji, kiedy od wynagrodzenia odprowadzane były zaliczki na poczet podatku, bo dzięki temu można je będzie odzyskać.

Po wyliczeniu w oparciu o skalę podatkową podatku odejmuje się od niego jeszcze składki  na ubezpieczenie zdrowotne. Ostateczny wynik to podatek należny. Kiedy jest niższy niż suma zaliczek, które zostały w ciągu roku wpłacone fiskusowi – pojawia się nadpłata, która fiskus zwraca podatnikowi.