Jeśli osoba, wobec której toczy się postępowanie egzekucyjne, złoży wniosek o umorzenie w oparciu o ustawę abolicyjną, automatycznie uzyska zawieszenie postępowania bez konieczności składania odrębnego wniosku. O ile jest ono regulowane przez tę samą ustawę.

ZUS po otrzymaniu wniosku o umorzenie zaległych należności podlegających umorzeniu na podstawie ustawy abolicyjnej (Dz. U. 2012, poz. 1551) z tym samym dniem zawiesza postępowanie egzekucyjne toczące się wobec wnioskodawcy w zakresie należności podlegających umorzeniu na mocy wyżej wspomnianych przepisów. Jeśli wnioskodawca jest przedsiębiorcą, zawieszone postępowanie jest analizowane ze względu na ewentualnie udzieloną pomoc publiczną. Ulga, jaką Zakład Ubezpieczeń Społecznych udziela poprzez zawieszenie postępowania egzekucyjnego, jest bowiem regulowana poprzez krajowe i unijne przepisy odnoszące się do pomocy publicznej.

Należy przez to rozumieć, że każdy wypadek, w którym zawieszone zostanie przez ZUS postępowanie egzekucyjne w stosunku do przedsiębiorcy, Zakład zobligowany jest dokładnie przeanalizować pod kątem zapisów z art. 107, ust. 1 traktatu o funkcjonowaniu UE z 30 marca 2010 (Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej C83/47) oraz możliwości udzielania pomocy, jaką jest umorzenie, w związku z czym przedsiębiorca musi przedstawić wszystkie dokumenty dotyczące pomocy publicznej. Tak zaleca ustawa o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. 2007, nr 59, poz. 404, ze zmianami).

Istotne, żeby pamiętać, iż zawieszeniu ulec może wyłącznie postępowanie egzekucyjne objęte regulacjami ustawy abolicyjnej, czyli dotyczące okresu między 1 stycznia 1999, a 28 lutego 2009 roku oraz związane z zaległościami w odprowadzaniu składek na ubezpieczenie rentowe, emerytalne i wypadkowe, odsetkami związanymi z tymi należnościami oraz opłatami (prolongacyjną i dodatkową) i kosztami egzekucyjnymi narzuconymi przez komornika sądowego, urząd skarbowy, czy Zakład Ubezpieczeń Społecznych.