Ustawa, która wprowadziła obecne stawki podatku (23- i 8-procentowe) zakładał, że od 1 stycznia 2014 roku ich wysokość wróci do poprzedniej, mniejszej o procent, wysokości. Tymczasem rząd chce uniknąć obniżek opodatkowania.

Pierwsze rozmowy na temat przedłużenia możliwości opłacania wyższego VAT-u prowadzono już w kwietniu tego roku. Przedstawiciele rządu przekonywali wówczas o korzyściach dla państwa, jakie przynosiłoby utrzymanie stawek podatkowych na bieżącym poziomie aż do końca 2016 roku. Dałoby to o trzy lata dłuższy okres wyższych wpływów do państwowej kasy. Jednakże taka deklaracja wzbudza niebezpodstawne obawy natury prawnej.

Specjaliści są zgodni co do faktu, że rodzi to olbrzymi problem mogący doprowadzić do rozłamu w rządzie, którego podstawą będą pryncypia ustrojowe. Istnieje bowiem uzasadnione podejrzenie, że planowane zabiegi wokół podatku obrotowego będą się rozmijać z konstytucyjną zasadą zaufania obywatela wobec stanowionego przez państwo prawa.

VAT (z angielskiego Value Added Tax) jest podatkiem opłacanym od towarów i usług, nazywany jest podatkiem od wartości dodanej, rzadziej zaś Podatkiem od Towarów i Usług (PTU). Konieczność jego opłacania istnieje na każdym etapie obrotu towarem lub usługą (stąd jego kolejna nazwa – podatek obrotowy). Jego istnienie umożliwia brak mechanizmu, który by pozwalał na odliczenie podatku pobranego na poprzednich etapach obrotu.

VATowcem może być osoba prawna, nieposiadająca osobowości prawnej jednostka organizacyjna, ale również osoba fizyczna podejmująca własną działalność gospodarczą i nie ma tu znaczenia cel, ani rezultaty takiej działalności.

Podatku VAT nie płaci natomiast żaden organ administracji publicznej, ani urząd administracji publicznej – naturalnie w zakresie do którego go powołano, za wyłączeniem zadań wykonanych w oparciu o umowy o charakterze cywilno – prawnym.